-
1 πύππαξ
πύππαξ u. πύπαξ, Ausruf der Verwunderung, des Erstaunens, potz! potztausend! (vgl. πόποι, βαβαί, βομβάξ) Plat. Euthyd. 303 a πυππὰξ ὦ 'Ἡράκλεις καλοῠ λόγου, wo das Folgende zu vergleichen. – Hesych. erwähnt auch φύππαξ.
См. также в других словарях:
πύππαξ — ή πυππάξ Α 1. επιφώνημα θαυμασμού («πυππάξ, ὦ Ἡράκλεις, ἔφη, καλοῡ λόγου», Πλάτ.) 2. (κατά τον Φώτ.) «πύππαξ ἐπίφθεγμα σχετλιασμοῡ ὡς πένθους ἀμετάφραστον» … Dictionary of Greek
